الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی، همدردی کنم..

بیش از آنکه مرا بفهمند، دیگران را درک کنم..

بیش از آنکه دوستم بدارند، دوست بدارم..

زیرا در عطا کردن است که می ستائیم و در بخشیدن است که بخشیده می شویم و در مردن است که حیات ابدی می یابیم...